Bij een kopje koffie in het Dolhuis (een leuk restaurant van een bijzonder museum in Haarlem), viel op dat een raam vol met lievenheersbeestjes zat. Allemaal met heel veel stippen, maar verschillend qua kleur. Aangezien het binnen nogal warm was, lijkt het er op dat dit lievenheersbeestjes zijn die uit hun winterslaap komen. De winterslaap brengen ze meestal gezellig met elkaar in grote getalen door.
Het aantal stippen dat een kevertje heeft, zegt niets over zijn leeftijd. Maar het zegt wel iets over het soort. Er bestaan veel verschillende soorten, die op het eerste gezicht veel op elkaar lijken. De meest voorkomende soort is het zevenstippige lievenheersbeestje. Met, je raad het vast, zeven stippen! Aan iedere kant drie en bovenop nog een. Voordat het lievenheersbeestje een kever is, is hij eerst een larve. Die lijkt nergens op dit schattige kevertje, maar is net als een volwassen lievenheersbeestje erg roofzuchtig.
Lievenheersbeestjes eten het liefst bladluizen, wel honderd op een dag. Ze worden zelfs ingezet bij bestrijding hiervan in kassen. Maar ze eten ook andere kleine diertjes en larven. Deze weten ze ongeveer te vinden via reuk. Veel kevers kunnen heel goed ruiken, maar bijzonder slecht zien. Lievenheersbeestjes merken waarschijnlijk pas een bladluis op met de maxiliare palpen, twee zintuiglijke uitsteeksels aan de kaken.
Naast rood met zwarte stippen heb je ook lievenheersbeestjes in andere kleuren. Het veelkleurige aziatische lievenheersbeestje komt veel voor in Nederland en is er in oranje tot rood met een variatie in aantal zwarte stippen en in het zwart met diverse aantallen rode stippen. In totaal zijn in Nederland wel 59 verschillende soorten lievenheersbeestjes, dus teveel om op te noemen.
De rode zijn trouwens net zo giftig, als die in een andere kleur. Maar alleen gevaarlijk voor vogels. De gele vloeistof die ze uitscheiden als ze bedreigd worden smaakt bitter, dus zullen vogels ze niet snel eten.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten